KWALIFIKACJA WSTĘPNA UZUPEŁNIAJĄCA
JAK PRZEBIEGA SZKOLENIE?
Szkolenie w ramach kwalifikacji wstępnej uzupełniającej w formie kursu kwalifikacyjnego obejmuje 65 godzin zajęć teoretycznych i 5 godzin praktycznych.
Program szkoleń zawarto w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 1 kwietnia 2010r. w sprawie szkolenia kierowców wykonujących przewóz drogowy (DzU Nr 53, poz. 314 z 2010r.).
Dużym udogodnieniem dla kursantów jest możliwość odbywania części szkolenia metodą e-kurs, tzn. ćwiczenia prowadzone są pod nadzorem trenera-wykładowcy przy użyciu komputera na terenie ośrodka. W takim przypadku muszą być spełnione określone wymagania. Oprogramowanie powinno zapewnić co najmniej: przydzielenie osobie szkolonej indywidualnego identyfikatora pozwalającego na bezpośrednie śledzenie jej postępów w nauce, przeprowadzenie zajęć w zakresie wymaganym programem szkolenia oraz zabezpieczenie przed ingerencją w kolejność prowadzonych zajęć, przeprowadzenie testu sprawdzającego wiedzę po każdym module szkolenia okresowego oraz zabezpieczenie przed ingerencją w jego wynik. Zajęcia w systemie e-learningu nie wymagają spotkań w grupach o limitowanej liczbie miejsc, a szkolenia odbywają się tokiem indywidualnym w zależności możliwości czasowych kursantów. W systemie e-learningu zostały przygotowane szczegółowe programy szkolenia oraz czas ich trwania, zgodnie z ministerialnym rozporządzeniem. System zapewnia całkowitą zgodność szkolenia z programem.
DLA KOGO KWALIFIKACJA WSTĘPNA UZUPEŁNIAJĄCA?
Kwalifikację wstępną uzupełniającą powinien ukończyć kierowca, który:
- uzyskał prawo jazdy kat. C lub C1 po dniu 10 września 2009r. i ukończył wcześniej kwalifikację wstępną lub kwalifikację wstępną przyspieszoną w zakresie bloku programowego dla prawa jazdy kat. D, D+E, D1, D1+E i nie ma ukończonych 21 lat,
- uzyskał prawo jazdy kat. D lub D1 po dniu 10 września 2008r. i ukończył wcześniej kwalifikację wstępną lub kwalifikację wstępną przyspieszoną w zakresie bloku programowego dla prawa jazdy kat. C, C+E, C1, C1+E i nie ma ukończonych 23 lat chyba, że wykonuje przewóz na liniach regularnych, których trasa nie przekracza 50km.
JAK WYGLĄDA EGZAMIN?
Test kwalifikacyjny dotyczący kwalifikacji wstępnej uzupełniającej składa się z 10 pytań z tematów realizowanych w części specjalistycznej w zakresie prawa jazdy odpowiedniej kategorii. Pytania testowe posiadają odpowiedzi zamknięte, jednokrotnego wyboru. Tylko jedna odpowiedź jest prawidłowa. Zaliczenie testu następuje po udzieleniu minimum 5 poprawnych odpowiedzi. Egzamin trwa 15 minut.
Osobie szkolonej, która uzyska pozytywny wynik testu, w terminie 7 dni od dnia przeprowadzenia testu, wydaje się świadectwo kwalifikacji zawodowej. Osoba szkolona, która uzyska negatywny wynik testu kwalifikacyjnego, może przystępować do kolejnych testów kwalifikacyjnych organizowanych w tym samym ośrodku szkolenia, w którym ukończyła szkolenie w zakresie kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej, kwalifikacji wstępnej przyspieszonej lub kwalifikacji wstępnej przyspieszonej uzupełniającej.
PODSTAWA PRAWNA:
Prawne ramy prowadzenia szkolenia w ramach kwalifikacji wstępnej wyznaczają:
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 1 kwietnia 2010r. w sprawie szkolenia kierowców wykonujących przewóz drogowy (Dz. U. Nr 53, poz. 314), zwanym dalej rozporządzeniem.
- Ustawa z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007r. Nr 125 poz. 874 ze zm.) reguluje całokształt problematyki związanej z formalnymi możliwościami wykonywania działalności transportowej osób i rzeczy.
- Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005r. Nr 108 poz. 908 z późn. zm.) określa, wraz z rozporządzeniami wykonawczymi, techniczne aspekty wykonywania transportu określonymi pojazdami oraz wymagania w stosunku do kierowców.
- Dyrektywa 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych do przewozu rzeczy lub osób, zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady 91/439/EWG i uchylającą dyrektywę Rady 76/914/EWG ([dop. aut.] została zaimplementowana do prawa polskiego).
